Het klavecimbel is een toetsinstrument dat vooral populair was in de renaissance en barok (16e–18e eeuw), vóór de opkomst van de piano.

Kenmerken van het klavecimbel:

• Bouw:

  • Lijkt uiterlijk op een kleine vleugel of spinet.

  • Heeft een houten klankkast met snaren die over een houten brug gespannen zijn.

  • Vaak rijkelijk versierd, soms met schilderingen en vergulding.

• Toetsen:

  • Het heeft een toetsenbord zoals een piano, maar werkt anders.

  • Wanneer je een toets indrukt, plukt een mechanisme (met een klein pennetje, vaak van ganzenveer of kunststof) de snaar aan.

• Klank:

  • Helder, sprankelend en metaalachtig.

  • Kan niet hard of zacht spelen zoals de piano, omdat de aanslag altijd even sterk is.

  • Vaak uitgerust met meerdere klavieren (manualen) en registers om variatie in klank te geven.

 

Gebruik: 

• Werd veel gebruikt als solo-instrument (bijv. werken van Bach, Scarlatti, Couperin).

• Speelde een belangrijke rol als basso continuo-instrument in ensembles en orkesten.

• Tegenwoordig vooral gebruikt voor oude muziek en authentieke uitvoeringen.

Wil je dat ik ook een vergelijking maak tussen klavecimbel en piano, zodat de verschillen meteen duidelijk zijn?

Kijk hier voor meer informatie.